Hoi allemaal,
31 Oktober 2008 zal ik nooit meer vergeten. Wat een dag. Laat ik bij het begin beginnen.
Anne-merlijn had goed geslapen na een gezellige avond in Wassenaar. Om 09.30 gingen we richting ziekenhuis alwaar we om 09.45 al de betreffende afdeling kwamen oplopen. Het was de bedoeling om ons om 10.00 te melden en ze zou dan 's middags geopereerd worden.
Toen we echter binnen kwamen lopen stonden er al 2 dames op ons te wachten, die ons meldden dat de operatie vervroegd was om dat Dokter van der Sijp een stuk van de tumor snel moest opsturen naar LUMC in Leiden, alwaar ze onderzoek doen naar Immunologie. A-M mag daarin meedraaien. Operatie vervroegd!! WOW!!! Weer even slikken want ze had zich helemaal mentaal voorbereid op de middag. Maar prima, dus minder tijd om nerveus te zijn.
Dus snell alles doen, bloed prikken, formuliertjes invullen en ondertussen kwam Dokter van Der Sijp binnen. Dat is vanaf nu onze held. Hij was volledig gefocused op a-m en stelde haar erg goed gerust met een houding van 'het gaat me lukken'.
Om 10.15 reed ze de operatiekamer in en ik mocht meelopen tot de schuifdeuren. Ze had 2 gelukspoppetjes bij haar in haar bed. Het was een afscheid zoals je in een film ziet, ze reden haar door, we keken elkaar aan en zwaaiden nog en boem!!!...... schuifdeuren dicht. Daar sta je dan en ik begon te grienen als een kind, sommige mensen in die gang keken wel een beetje raar maar het maakte me niet zoveel uit.
A-M ging manmoedig de OK in en ze was eigenlijk ook blij dat het ging gebeuren. Maar het spannende was dat we niet wisten of hij alles eruit ging krijgen. Een aantal uren van onzekerheid braken aan. Eerst ging ik naar het restaurant wat drinken en eten, maar ik vond het er te druk aan mijn hoofd en toen ben ik al snel naar de 'afdelingshuiskamer' gegaan. Daar was niemand en ik ben maar een beetje doelloos roddelblaadjes gaan lezen.
Overigens is Antoniushove een erg fijn ziekenhuis, niet groot en je wordt er erg persoonlijk en vriendelijk behandeld. Er is zelfs genoeg plaats op de parkeerplaats.
Naarmate de uren verstreken ging ik steeds vragen of ze al klaar was, want ik wilde er wel zijn als ze wakker werd. Maar volgens mij begon ik dat al na een half uur te vragen, dus ook hier werden ze een beetje gek van me. Ze beloofden me te bellen als ze klaar was.
Al die tijd had ik met de telefoon in de aanslag gezeten. Om 13.00 uur ging ik naar beneden een kopje koffie halen, en toen ik boven weer de lift uitstapte had ik een voicemail. Het zou toch niet...???? EN ja hoor, de chirurg met de verlossende woorden. 'Operatie geslaagd...Helemaal volgens plan... alle tumoren weg zowel aan oppervlakte als in diepere buikregionen, kransslagader en vitale zenuwen redelijk onbeschadigd... alles weg!!!' Van der Sijp is een held, wat een fantastische chirurg.
Man man wat was ik blij, een donkere wolk dreef weg. Fantastisch. Wat een held dat het hem gelukt was. Ik dus op zoek naar dokter Van der Sijp om meer te horen, maar hij was niet bereikbaar want deed alweer een nieuwe operatie. Sjonge. Toen snel het nieuws delen met eerst mijn schoonvader en alle familie en vrienden. Ik zat in een roes.
Een uurtje later reden ze a-m de kamer op, en toen ze bij kwam had ze grote vragende ogen of de operatie geslaagd was. Mijn body language en duimen omhoog deden haar in huilen uitbarsten. Wat was ze blij. Ongelooflijk. Ze blijft nu ca. 2 weken daar liggen en dan lekker weer naar huis.
A-m heeft haar steunsok al aan, dat is een sok vanaf de tenen tot de lies die ze vanaf nu aan moet aangezien alle lymfeklieren mede weg zijn gehaald. Deze sok moet vanaf nu voor de vochtafvoer zorgen. De tijd zal uitwijzen in hoeverre ze dit been nog goed kan gebruiken.
Later in de middag kwam Van der Sijp weer langs en legde uit hoe alles gegaan was en dat de operatie geslaagd was. Ik ben nog achter hem aan gelopen later om hem extra te bedanken. Van der Sijp had inmiddels ook de chirurgen in het AvL ingelicht en die waren erg blij en onder de indruk dat het gelukt was, zoals ik het begreep is het een huzarenstukje geweest, deze operatie.
Nogmaals dank voor alle steun, dat helpt haar enorm, echt hartverwarmend. Mocht je een kaartje willen sturen:, ze staat ingeschreven onder de naam Van Keulen-Osinga
MCH Antoniushove
Kamer 08.11
Burg. Banninglaan 1
2262 BA Leidschendam
Ik ga er nu weer heen. Helpen zorgen dat ze in de goede mood komt om snel te genezen en aan te sterken.
Tot snel!!
