Hoi allemaal,
De vlag hangt uit hoor. Vandaag is het feest want ron 15.00 uur komt Anne-merlijn thuis. Ze is dan exact 2 weken weg geweest. De jongens en ik vinden het uiteraard fantastisch. Rozemarijn is nog te klein. Die weet niet eens dat ze jarig is. We hebben wel gezongen maar ze keek ons met grote ogen vragend aan.
Het ziekenhuisbed staat klaar in de huiskamer en ik ben benieuwd hoeveel gebruik a-m daarvan gaat maken. De kunst is om niet teveel te gaan doen in het huishouden aangezien die operatie er nogal heeft ingehakt en die enorme jaap van navel tot bovenbeen moet nog goed genezen.
Volgende week dinsdag is het intake gesprek voor de dagelijkse bestralingen. Die bestralingen zijn overigens preventief want ze hebben alles weg kunnen halen tijdens de operatie. Elke dag moet ze erheen en het schijnt dat je daar niet heel veel complicaties aan overhoudt.
Met de jongens gaat het goed, hun belangrijkste onderwerpen deze dagen zijn het feit dat mama thuiskomt, dat Sinterklaas zaterdag aankomt ('ik zet alvast mijn schoen maar hoe past die racebaan daar eigenlijk in?') en dat ze binnenkort met oom harald naar een bouwplaats met echte bouwkranen gaan. De bouwhelm hebben ze al ontvangen en die gaat elke avond mee naar bed. Mooi toch. Overigens snappen ze niet echt waarom je slapper een ziekenhuis uitkomt dan erin gaat. 'De dokter maakt je toch beter? Hoezo ben je dan slapper als je eruitkomt?' Leg dat maar eens uit.
Voor de geinteresseerden, kijk eens op pagina 4 van de telegraaf van vandaag om te zien wie ons geholpen heeft de weg naar Van der Sijp te vinden.
Tot snel.
