Hoi allemaal,
We zijn weer thuis en hebben naar omstandigheden topweken gehad in Loosdrecht. We zijn er 3 weken geweest en eerlijk gezegd had ik 3 weken geleden niet gedacht dat we dat zouden halen. Aangezien anne-merlijn weer eet, de pijn onder controle is en de darmen weer werken is ze er zelfs iets beter aan toe dan toen we naar Loosdrecht gingen, want toen had ze 2 weken niet gegeten, obstipatie en enorme pijn. Nu is het draaglijk maar ze is erg wankel, en je kunt het medicijngebruik nu zien aan haar uiterlijk.
Het was een gekke terugreis, die net zoveel voorbereiding vergde als dat je uit Frankrijk weggaat, ofwel inpakken, huisje schoonmaken en met een bomvolle auto op weg gaan, maar het rare is dat de terugreis zelf maar 20 minuten duurde. Ineens sta je weer op je tuinpad.
Het allervreemdst is dat de arts 4 weken geleden ons meldde dat a-m nog 'enkele weken' te leven had. Wat is enkele weken? 4, 6, 8? Weten ze wel dat a-m een oersterke fries is? Zouden ze het fout hebben? Dat soort gedachten krijg je dan. Ik zit zelf nu een beetje in een 'en nu?' fase. Maar ik ben druk zat met het huishouden en alles wat daaromheen hangt.
Gisteren hebben we nog even nagepraat over Loosdrecht en we hebben er hele mooie en bijzondere herinneringen aan. We hebben trouwens veel bezoek gehad. En voor de kinderen leek het wel een echte vakantie en de teleurstelling van het cancellen van Frankrijk was helemaal weg.
Ondertussen gaat het leven met het gezin gewoon door. Rozemarijn is sinds gisteren de trotse bezitster van een bril, dus aan ons de schone taak om te zorgen dat ze die ook gaat dragen. Is niet makkelijk want het is een temperamentvol dametje. De boys zijn nu naar Friesland en Reinout gaat maandag starten met de spoedcursus zwemles voor zijn A-diploma. Dat was al lang geleden geboekt en betaald en hij verheugt zich er enorm op dat hij niet continu met dat zwemvest moet lopen in de nabijheid van water.
Als er weer nieuws is laat ik dat snel horen.
Dank voor alle lieve berichtjes.
