Hoi allemaal,
De morfine is goed aangeslagen en helpt goed tegen de pijn. Het schijnt dan ook een paarde(-n)middel te zijn. De eerste dag was a-m daar wel erg misselijk van maar ook daar was een middeltje voor.
Vanmorgen zijn we eerst in het AvL op afspraak geweest bij de nurse practitioner die de chemokuur co-ordineert. Daar werd ook even besproken welke medicijnen a-m allemaal heeft nu. Best veel verschillende als je het zo doorneemt. De chemo wordt nu as we speak toegediend via het infuus. Dat duurt erg lang en ik zit er een beetje bij naast het bed.
Aangezien de pijn die a-m heeft niet goed verklaard kan worden uit de 3 tumoren die nu in haar rug zitten, is besloten een nieuwe scan van haar onderrug te maken. De vorige scan van haar onderug dateert van 19 mei. Daar is niets op te zien maar de pijn is ook pas daarna onstaan, dus er is kans dat daar wat nieuws is ontstaan. De pijn schiet vanuit de onderrug via haar bil in het been. Neurologisch is a-m ook onderzocht en dat was gelukkig helemaal goed.
Als daar wat zit wat bestraald of anderszins behandeld moet worden, dan hopen we maar dat dat niet roet in het eten gooit voor onze vakantie, waar we allemaal erg veel zin in hebben. Maar wat moet dat moet.
In de eerste week van juli horen we of deze DITC chemo aanslaat, als dat niet zo is dan gaan we direct verder met het experimentele medicijn Ipilimumab. Daar kan ze dan hopelijk net voor onze vakantie mee beginnen.
Met de kinderen gaat alles goed. Heel aandoenlijk vond ik wel dat Maurits laatst een wens ging doen. Ondanks dat hij vond dat hij die wens niet mocht verklappen, deed hij dat toch en hij hoopte dat mama snel weer beter wordt. Tranen in de ogen.
Tot snel maar weer.
