Hoi lieve allemaal,
Leek eerst de morfine goed aan te slaan, inmiddels is het zover dat a-m de morfine niet meer binnen kan houden waardoor deze en de andere medicijnen hun werk niet meer kunnen doen. Gevolg is dat de pijn helaas terug is en a-m sinds dinsdag niet uit bed is geweest, behalve om vandaag weer naar het ziekenhuis te gaan voor een nieuwe MRI-scan van de onderrug. Ze voelt zich letterlijk ziek, zwak en misselijk. Om moedeloos van te worden. Ik zou er heel wat voor over hebben om het weg te toveren, en zij uiteraard nog meer. Langzaam worden helaas steeds meer tekenen van die verschrikkelijke ziekte merkbaar.
We kijken reikhalzend uit naar de uitslag van deze scan, want die zou de pijn die ze nu heeft moeten verklaren. Als ze wat vinden weet je waar je tegen moet vechten, als ze niets vinden zit je toch nog met die vervelende pijn. Wellicht kunnen morfine pleisters uitkomst bieden want dan kan ze dat niet overgeven en kan dat zijn werk doen. Dat zou al mooi zijn.
Het goede nieuws is dat het met de kinderen goed gaat. Ik ben voornamelijk thuis aan het werk in combinatie met de zorg voor het gezin en vind dat leuk. De kinderen zijn erg vrolijk en op de een of andere manier wennen ze eraan dat a-m nu even niet die wervelwind van positieve energie is die ze altijd is.
We verheugen ons ook op de vakantie, hopen ook dat die door kan gaan want mocht een spoedbehandeling nodig zijn moeten we uiteraard thuis blijven. Als ze zich heel erg slecht voelt heeft het ook weinig zin om in Zuid Frankrijk in een hete stacaravan te gaan liggen. Maar dat zien we dan wel. We leven met de dag en genieten ook echt wel van de kleine dingen, dingen die we vroeger voor lief namen en maar vanzelfsprekend vonden. Wat dat betreft leven we nu VEEL bewuster. Dat is dan weer een voordeel van het nadeel, om met Cruyff te spreken.
Als er nieuws is meld ik het weer.
Hup Holland.
