Hoi allemaal,
Afgelopen vrijdag zouden we in de ochtend worden met de uitslag van de scan. Het plan was om daarna 'even' met 2 vrienden het speeltoestel in elkaar te zetten wat we cadeau hebben gekregen voor ons 10-jarig huwelijk. Helaas werden we pas om 16.15 gebeld en dat speeltoestel gaan we dus een andere keer in elkaar zetten.
Het goede nieuws is dat de uitslag van de scan goed is, ofwel in de onderrug zit geen tumor die de huidige pijn kan verklaren. De 3 die er wel zitten zijn niet de orozaak van deze pijn. Al met al wel fijn dat die onderrug niets heeft anders hadden we weer een behandelplan ingegaan met elke dag naar het AvL voor bestraling. Dat hoeft dus niet. Maar waar komt dan deze pijn vandaan? De artsen opperden een mogelijkheid van ontstoken zenuwen en of vocht in het ruggemerg. Hiertoe krijgt a-m morgen een ruggeprik. Saillant detail is het feit dat de homeopatische arts, ook wel ziener genoemd, waar we vorige week maandag waren meteen al zei dat er in die onderrug niets zit en dat het 'gewoon' ontstoken zenuwen zijn. Hij was daar erg stellig in en overtuigd van. Goed he?
Ander goed nieuws is dat we vrijdagmiddag ook nieuwe medicijnen hebben kunnen halen in de vorm van o.a. morfine pleisters en -lolly's. Dat wierp zaterdag al zijn vruchten af want ze kan nu haar eten binnenhouden en de morfine kan zijn werk doen aangezien die niet steeds uit de maag wordt gegooid. Eind vrijdagmiddag hadden we a-m in de auto gehesen voor een weekend in het huisje van Willem en Vivian in de molenpolder. Heerlijk aan het water met staatsbosbeheer als buurman, ofwel een oase van rust en een kinderwalhalla met kano, rubberboot, trampoline en een voetbalveldje. Zaterdag lag a-m nog wel op bed maar 's middags kwam ze weer op de been doordat de pijn minder werd en ze haar eten kan binnenhouden. Dus ze heeft nog redelijk kunnen genieten.
Nu heeft ze weer even een offday ivm misselijkheid, misschien moet ze even wennen aan de morfine via de pleisters en lolly's. Ik hoop het maar. Nu ook maar hopen dat we op vakantie kunnen, als het maar enigzins kan doen we het want iedereen verheugt zich er zeer op.
Tot later.
