Hoi allemaal,
Gisterenmiddag zijn Anne-merlijn en Rozemarijn weer teruggebracht door opa Jurjen.
Na het 'mannenweekend' zijn we weer compleet en daar zijn we weer blij mee, ware het niet dat we een heel leuk weekend gehad hebben waarin we ons hebben gelaafd aan allerlei simpele, oppervlakkige maar heerlijke 'ons-kent-ons' jongensdingen, zoals lekker frites eten voor de tv, voetballen, zwemmen, hockeyen, donald ducks lezen (maurits) en ons verlekkeren aan filmpjes over
Reinout's favoriete speedboot. (tip; geluid hard aanzetten en groot scherm). Lovely.
Maar goed, we kwamen er ook achter dat we a-m en rozemarijn wel erg gemist hadden, dus zijn blij dat ze er weer zijn. In Friesland hebben ze het heerlijk gehad, het is daar heerlijk rustig en vertrouwd. Anne-merlijn is nog steeds erg moe en heeft last van haar rechteroog en aangezichtspijn. Ze licht nu continu op bed. Ik vind het moeilijk om in te schatten of die enorme moeheid eem bijwerking van die Ipi is of een gevolg van de ziekte, ik hoop het eerste uiteraard. Aangezichtspijn klinkt uiteraard niet goed gevoelsmatig. Feit is dat ze weinig aanspreekbaar is. Dat betekent dat de kinderen steeds meer naar mij trekken omdat ik alles met ze doe. Maar toch gaan de kinderen trouw elke dag een paar keer bij haar langs om iets te brengen of gewoon even te kletsen.
Daarom is het ook des te beter dat Rozemarijn met haar naar Friesland is geweest zonder mij. Het voordeel is uiteraard dat de kinderen in ieder geval mij hebben om naar toe te trekken. De misselijkheid is nu overigens over.
Aanstaande dinsdag is de volgende Ipi behandeling alweer en ik wordt zo gebeld of de arts a-m voor die tijd nog wil onderzoeken, mede in verband met de aangezichtspijn.
Als er weer nieuws is laat ik het meteen weer weten.
Groeten Egbert
