Hoi allemaal,
We zijn nu bijna een week verder na de toediening van de eerste dosis Ipi en a-m heeft het zwaar. Bijwerkingen konden zijn o.a. vermoeidheid en misselijkheid en dat is ook echt opgetreden. Ook heeft ze erg last van haar rechteroog (het oog dat nog goed is). Wellicht heeft het te maken met de afbouw van de dexamethazon maar ze ligt voornamelijk op bed, maar elke dag proberen we iets te doen, stukje wandelen of zo.
Het afgelopen weekend was erg leuk want onze vrienden met wie we elk jaar rond Oudjaar naar Ameland gaan, hebben ons nu een weekend Bergen cadeau gegeven, voor ons 10-jarig huwelijk. We zaten met 4 gezinnen, 18 man inclusief kids in een prachtige Villa in Bergen, toepasselijk genaamd 'De Villa". Het is een Bed & Breakfast en we hadden de hele Villa tot onze beschikking. Gastvrouw Paula had alles tot in de puntjes verzorgd en dit is zeker een aanrader voor een weekendje weg. Ik vond Bergen ook erg mooi.
A-m heeft, ondanks dat ze nagenoeg het hele weekend daar in bed (prachtige kamer met mooi balkon) heeft doorgebracht, toch genoten. Van afstand maakte ze mee hoe wij en de kinderen genoten, en ze werd verwend door Paula en af en toe ging een van ons op de kamer langs.
Op zaterdagavond hadden we oppas geregeld (imagine; oppassen op 10 kinderen) en is ze wel mee uit eten geweest in een erg leuk restaurant (Bergen Binnen), ondanks dat ze verder niet veel kon heeft ze genoten. De rest ging overdag op de fiets naar het strand en we hadden erg geluk met het weer. Dank jullie wel, Patrice en Gijs, Carlijn en Joost en Suzanne en Rik. Het was onvergetelijk.
Maar goed, een week na de eerste Ipi vind ik dus dat ze achteruit gegaan is, en ik hoop maar dat dat de bijwerkingen zijn van de Ipi. Ze heeft helaas erg last van haar rechteroog (het oog dat nog goed is). Overigens schijnt het feit dat het linkeroog niet meer functioneert geen vergrote kans op te leveren dat het rechteroog ook uitvalt, maar die pijn en prikkeling in dat oog vind ik zorgelijk.
Met de kinderen vind ik het erg goed gaan. Ik ben er erg alert op maar ze zijn erg gelukkig en we praten ook gewoon over het feit dat mama ziek is, en gezien hun jonge leeftijd raken ze daar al aan gewend en we praten over alles. Het valt me op hoe flexibel kinderen zijn en hoe ze kunnen accepteren hoe het hier en nu zich manifesteert. Erg leerzaam trouwens.
Ik houd jullie weer op de hoogte als er nieuws is.
Groeten Egbert
