Hoi allemaal,
A-m is weer thuis. Vrijdag heb ik haar opgehaald. Na overleg met verplegers in het ziekenhuis had ik de ambulance afgebeld want dat zou veel flexibeler zijn en met de rolstoel zou het ook wel kunnen. Achteraf hadden we toch de ambulance moeten nemen want het kostte veel moeite om de reis te ondernemen. Met name thuis omhoog komen was een hels karwei. Voordat we weg gingen dachten we nog dat we dat wel met zijn 2 zouden kunnen, echter in het ziekenhuis zag ik al snel dat a-m zo weinig kracht had dat dat nooit zou lukken. Erik is gekomen en bij aankomst hebben we met zijn 2 a-m omhoog moeten tillen. Het was bijna onmogelijk op die steile trap maar het is gelukt.
A-m ligt op onze slaapkamer in een ziekenhuisbed. Ze slaapt voornamelijk, en dat wil ze ook. We hebben bijna niet contact en als je na een tijdje weer komt kijken zegt ze 'laat me maar even liggen'. Dus soms zit ik er dan maar wat zwijgend naast, en gisteren haar ouders ook de hele middag. Ook is ze bij tijd en wijle nog verward, volgens de overdracht van het ziekenhuis heeft ze problemen met het korte termijn geheugen. Wel is ze blij thuis te zijn. Eigenlijk is ze er wel maar is ze er niet, maar vind je het gek met zoveel medicijnen.
Vrijdag was ze helaas weer gevallen toen ze op de po-stoel naast haar bed zat, waarna is besloten dat ze niet meer alleen gelaten kan worden. Overigens vind ik dat onze huisarts dokter Berden ons erg goed begeleidt.
Erik heeft een babyfoon met camera gekocht waardoor ik nu continu kan zien hoe ze ligt en of ze wat nodig heeft. Dat is wel een uitkomst want de eerste paar uur liep ik twintig keer omhoog met angst of er weer wat fout ging. Nu zit ik obsessief naar dat beeld te kijken maar het geeft wel veel rust.
Eten doet ze bijna niet maar drinken wel. Vannacht had ze helaas vanaf 04.00 uur veel pijn waardoor ze weer aan de morfine lollies moest. Zeker als ze pijn heeft kan ik het niet aanzien.
We hebben nu 3 x overdag thuiszorg voor de persoonlijke verzorging. Ook heb ik op advies van thuiszorg en de arts (en van mezelf) nachtwacht aangevraagd want ik kan op deze manier niet goed slapen als ik half lig op te letten en een aantal keer per nacht wakker moet worden voor wc of lollies o.i.d..
Gisteren zijn haar ouders de hele middag bij haar geweest. Rozemarijn logeert dit weekend bij Annita en de jongens zijn thuis. Ik vind dat ze er goed mee omgaan. Ze gaan af en toe even langs en er heerst zoals ik het nu kan inschatten geen stress omheen wat hun betreft. Eigenlijk leer ik veel van hen want zij accepteren veel beter hoe de situatie is dan ik. Ik heb veel steun aan hun positieve energie. Dat beseffen ze nu niet maar ooit ga ik ze daarvoor bedanken.
Als ik weer nieuws heb laat ik het weten.
