Hoi allemaal,
De eerste dag en nacht dat a-m thuis was was a-m erg onrustig, ze stapte steeds het bed uit en moest dan naar de wc. Dat was dus steeds het scherm van de babyfoon in de gaten houden en dan rennen naar boven om op tijd te zijn zodat ze niet viel. Geen doen, de eerste nachtwacht heeft 8 keer geholpen en ik de volgende ochtend voor 10 uur al 6 keer. Het probleem was dat ze niet kon maar wel moest. Erg vervelend.
De oplossing die rust bracht is een catheter dat gisterochtend door dokter Berden is aangebracht, die haar direct verloste van 1,6 liter!!!! urine. Vind je het gek dat ze onrustig was.
Sindsdien ligt ze erg rustig, je ziet aan haar lichaamstaal dat ze heerlijk ligt, ze heeft geen pijn en ziet er wel tevreden uit. Wel is ze ver weg, slaapt alleen maar totdat ze wakker gemaakt wordt, eet niet maar drinkt wel. Waarschijnlijk is ze door alle medicijnen zo versuft, en die heeft ze echt nodig want ze heeft anders ineens erg veel pijn. Als ik naast haar ga zitten zegt ze veelal 'laat me maar lekker liggen". Ik ben blij dat ze thuis is, het voelt goed en ik ben blij dat ze zich rustig voelt en dat de onrust door de aandrang weg is. Die stress neem je toch over. Ik vind haar wel minder in de war.
Gisteren hebben we wel gewoon Sinterklaas gevierd, je begrijpt dat dat voor de kinderen een hot item was. Nou en we zijn wel heel erg verwend door Sinterklaas zeg. De WII en de prachtige andere cadeaus die we van Sinterklaas (dank u sinterklaasjes) hebben gekregen zijn al sinds vanmorgen vroeg in gebruik. Ik heb geen idee hoe we dit in de komende jaren moeten evenaren. Sinterklaas heeft ons wel heel erg verwend dit jaar.
Ook zijn we met zijn vieren naar boven gegaan om voor a-m een gedicht voor te lezen en een cadeau te geven. De glimlach die daarop volgde staat in mijn geheugen gegrift en zal ik nooit vergeten.
Ze ligt helemaal op haar plek hier, en ik heb een mega respect gekregen voor de Vivium thuiszorg dames die 3 x per dag komen, en de nachtzorg dames die gewoon de hele nacht wakker zijn en de wacht houden.
Ook hebben we erg veel steun aan huisarts Berden, die staat continu klaar en begeleidt ons erg goed. Ook op het psychologische vlak voor mezelf. Ik kijk echt met heel andere ogen naar de mensen die door weer en wind onderweg zijn om andere mensen te helpen. En neem van mij aan dat dat niet altijd makkelijk is.
Ik heb vannacht voor het eerst in 2 weken eens 7 uur achter elkaar geslapen en daar ben ik blij mee. Ik heb wel steeds zin om te roken hoewel ik dat al een jaar of 8 niet meer doe. Maar laat ik daar maar niet mee beginnen.
Als er weer nieuws is laat ik het weten.
O ja ik heb een nieuwe foto op het blog geplaatst. Door haar vader gemaakt precies een jaar geleden op de 2e verjaardag van Rozemarijn. Typisch anne-merlijn toch?
