Hoi allemaal,
Ik kom er dus nu achter dat de wereld gewoon doordraait, wist ik ook al dat dat zou gebeuren maar ook dat besef ik nu. Best raar om te ervaren.
Nu de rust thuis aan het wederkeren is heb ik ook ineens ruimte in mijn hoofd om van alles te voelen en te denken zo lijkt het wel. Een ratjetoe aan gevoelens en gedachten komen omhoog. Gevoelens van leegte en verdriet, boosheid maar ook van enorme dankbaarheid maken zich van mij meester. Dankbaar dat ik de tijd die we hadden met anne-merlijn heb mogen doorbrengen, dankbaar dat ze van me gehouden heeft, dankbaar voor alle mooie herinneringen, dankbaar voor de 3 mooie kinderen die we samen op de wereld hebben mogen zetten. Maar inderdaad moet ik bekennen dat er ook gevoelens van boosheid etc. opborrelen. Pissig is een beter woord, dat we haar moeten missen maar ook dat zij nog zoveel wilde doen en ervaren en dat dat niet meer kan.
Tevens een enorm gevoel van leegte en dat ik steeds meer ga beseffen dat ik a-m niet meer ga meemaken, terwijl ik nog zo jong ben. Maar dat schijnt erbij te horen. Het heeft zijn tijd nodig, hoor je van alle kanten. Gelukkig brengen de kinderen een enorme positieve energie in huis, en soms bewonder ik ze hoe het ze lukt zo vrolijk te zijn maar tegelijkertijd ben ik er blij om.
Na de geboorte van Maurits leerde ik nieuwe gevoelens kennen, gevoelens die ik daarvoor nog niet kende. Sterke gevoelens van (ouder-)liefde. Helaas leer ik nu ook nieuwe gevoelens kennen, die ik hiervoor ook niet kende. Maar deze gevoelens zijn erg rauw.
Dat wordt dus gemixed met de gevoelens van dankbaarheid etc., dus ik ga zo maar weer eens met de mountainbike het bos in om eens goed uit te waaien. Gelukkig heb ik geen aanleg voor depressies anders zou je die in dit jaargetijde echt wel krijgen in deze situatie.
Met de kinderen gaat het goed, hoewel bij alle 3 ineens wat lichamelijke klachtjes als buikpijn etc. komen, en dat terwijl ze alle 3 echt nooit ziek zijn. Ik denk dat het een lichamelijke reactie is die opspeelt nu er ruimte voor is.
Rozemarijn heeft zich er nog niet bij neergelegd, ze blijft maar vragen hoe het nou zit. Ze lijkt daarin op anne-merlijn want die moest je ook echt geen onzin verkopen, en menig arts was verbaasd over de manier van doorvragen van a-m. Nou Rozemarijn is er ook nog niet klaar mee, als mijn antwoord ook maar iets afwijkt van een eerder gegevn antwoord pakt ze je. En ze is nog maar 3. Maar het gaat al wel beter, al weet op sommige vragen geen enkel mens het antwoord. Dus als ik het niet weet zeg ik dat ook maar.
Nou deze post is zeker niet bedoeld als klaagzang hoor, het gaat best goed en ik krijg nog steeds veel mooie reacties binnen. Ook het huishouden gaat goed, de zaterdagen worden de grootste uitdaging want dan heb ik hockey, voetbal en zwemmen tegelijk maar dat is ook weer leuk. Aanstaande zaterdag is het partijtje van Maurits en hij verheugt zich er al enorm op. Mijn zus en 2 nichten dominique en kathelijne gaan ook mee dus het wordt vast heel gezellig.
Tot snel.
